Τετάρτη 27 Απριλίου 2011

Παρασκευη


Κοιμοταν γυμνη σε κρεβατια
την νανουριζαν ξενοι με παραμυθια
χορευε  με βαλσακια του δρομου
εκοβε τα μαλλια της και τα χαριζε
κρεμουσε λουλουδια μ’αλυσιδα χρυση απ’το λαιμο
για να ευωδιαζουν οι στιγμες
εβαζε αποσιωπητικα στα ονειρα
και κραυγαζε στην ελπιδα
μεχρι να την τρομαξει και να φυγει
φτωχη, μονη στο πεζοδρομιο.
Παρακαλουσε το ραδιοφωνο:
 «μου φτανει μια λεξη. Μια μονο λεξη.»

Πεθανε
κι οσοι την ειχαν δει
ειπαν μοναχα
«Κριμα». 

Δεν υπάρχουν σχόλια: